Özerk Bölge Nasıl Olur? Bir Hayalin Peşinden Koşarken
Kayseri’de bir akşam, yine şehirdeki kalabalıklar arasında kaybolurken birden aklıma takılan bir soru vardı: “Özerk bölge nasıl olur?” Ne demek istediğimi daha iyi anlayabilmek için, biraz geriye gitmem gerek.
Bir gün, akşamüstü sonu yaklaşan bir yaz akşamı, arkadaşım Ali ile birlikte bir kafede oturuyorduk. Onun gözleri hala eskisi gibi pırıl pırıl ama ben bir türlü odaklanamıyordum. Ne hakkında konuştuğumuzu hatırlamıyorum bile, aklımda başka bir şey vardı. İçimde bir isyan hissi vardı; bir türlü kendimi ifade edemediğimi düşündüm, dış dünyadan kopma isteği içimi kemiriyordu. Belki bir köşe bulup kendi kurallarımı koyarak yaşamak, başkalarından bağımsız olmak istiyordum. O an aklıma geldi; ya gerçekten bir özerk bölge kurabilseydik?
İlk Fikir: İçimdeki İsyan
İçimdeki isyankar şunu söylüyor: “Düşün, ya kendi dünyanı kurabilseydin? Her şeyin senin istediğin gibi şekillendiği, kimsenin müdahale etmediği bir yer…” Gerçekten düşündüm; Kayseri’de mi olurdu bu? Buradaki insanlar, sokaklar, parklar… Ama kendi kurallarımızla bir yer yaratmak, gerçekten özerk bir bölge kurmak… Nasıl olurdu? Biraz hayal kırıklığı, biraz da umut vardı içinde. Sadece kendi dünyanı kurmakla kalmaz, belki bir şekilde başkalarını da mutlu edebilirdin. Ama ne kadar gerçeğe yakın bir hayaldi bu?
Ali’nin sesi, bir anda beynimi yarıda kesiyor. “Neden böyle düşünüyorsun? Ne olur böyle bir şey?” diye soruyor, bana her zamanki gibi gülümsüyor. Ama o an, sadece kafamda o soruya cevap arıyordum: Özerk bölge nasıl olur?
Hayal Kurarken: Gerçekten Mümkün mü?
İçimdeki duygusal taraf diyor ki: “Hadi, dene. Hayal kurmanın zararları ne olabilir ki?” Ama bir yandan da, hemen sesimi kısarak düşünüyorum: Gerçekten bu kadar kolay mı? Kimseyi incitmeden bir yer kurmak, herkesin kendi dilinde ve kurallarında yaşamasına olanak sağlamak… İşte bu bana gerçek bir kaos gibi geliyor. Özerk bir bölge kurmak, hem büyük bir özgürlük hem de büyük bir sorumluluk demekti. Herkesin kendi sınırlarını koyabileceği bir yer… İleriye dönük, bu ortamda insanlar nasıl olurdu?
Akşamı düşünerek yürümeye başladık. Kayseri’nin sıcak havası ve hafif rüzgarı arasında sohbet etmeye devam ediyorduk ama içimde bir rahatsızlık vardı. Düşüncelerim sürekli bir noktaya odaklanıyordu: Özerk bölge nasıl olur? Bunu düşünmek, bana bir anlık kaçış gibi geliyordu. Ama ya gerçekten olsaydı? Bunu hayal etmek bile bana bir tür içsel huzur vermeye başlamıştı. Birden Ali, her zamanki sakin tavırlarıyla “Bunu sadece bir fikir olarak düşünme, belki de bir gün bu tür bir şey gerçekten gerçekleşir,” dedi.
Biraz daha düşündüm. Belki de kaybolmak, sadece kendim için bir alan yaratmak ve başkalarının da bunu kabul etmesi, anlaması… Bu ne kadar zor olabilir ki? Ama sonra hemen geri adım atıyorum. İnsanları bir arada tutmak, bir şeyleri ortak yapmak… Gerçekten ne kadar özgür olabilirim ki? Herkesin kendi özerk bölgesini kurmasına izin verildiğinde, bu yerler birbirine nasıl bağlanacak? Toplumlar birbirlerinden nasıl bağımsız olabilir?
Bir Anlık Kaçış mı, Gerçek mi?
İçimdeki duygusal taraf, daha derin düşünerek şunları söylüyor: “Özerk bölge… bir yandan hayalini kurarken, diğer yandan insanların birbirine ne kadar ihtiyacı olduğunu görmek… Gerçekten bağımsız olabilir miyiz? Herkesin bir özerk bölgesi olsa, bu sefer hepimizin yalnız kaldığı, kimseyle bağ kuramadığı bir dünya olmaz mı?” Bu sorular, bana çaresizlik gibi geldi. Yalnız kalmak mı, yoksa hep bir arada olmak mı? İnsanların hayatta kalabilmesi için neye ihtiyaçları var? Bir şeylere ihtiyacımız var mı gerçekten? Yoksa sadece özgürlük mü istiyoruz?
Ve o an, tam bu düşüncelere dalmışken, birden aklıma şu geldi: Ya bir gün bu tarz düşünceler gerçeğe dönüşseydi? Belki dünya, sınırsız özgürlükler sunan ama bir o kadar da kimsenin kimseye bağlı olmadığı yerler ile dolu olurdu. Bu, kendi içimdeki savaşımı da başlatan bir soruydu: Gerçekten bu kadar özgür olabilir miyim? Bir özerk bölge kurmanın anlamı gerçekten ne olurdu?
Gerçekten Bir Şey Değişir mi?
Ali’yle eve doğru yürürken bir kez daha bu konuda düşündüm. Belki de bu, sadece bizim hayal dünyamızda kalması gereken bir soru. Ama bir yerde de gerçek olabilirdi. Özerk bir bölge, gerçekten bir insanın kendini bulabileceği yer olabilir mi? Belki de tek ihtiyacımız olan, kendimize ait bir yer, bir alan yaratmaktı. Kendi kurallarımızla, kendi istediğimiz şekilde… Bu düşünceyi yavaşça kafamdan atıyorum ama bir yandan da ne kadar gerçekçi olduğunu düşünüyorum.
Sonunda eve vardık ve o soruyu bir kenara koydum. Ama aklımda hep vardı: Özerk bölge nasıl olur? Bir yanda özgürlük arzusu, bir yanda da kaygılar… İnsan, bazen düşüncelerini keşfettikçe kendini kaybetmekten korkuyor.
Ama belki de gerçek özgürlük, bu kaygıları kabullenebilmekte saklıdır.