Kedi Tavşan Avlar Mı? Bir Bahar Sabahı
Kayseri’deki o sessiz sabahlardan birinde, pencerenin kenarında otururken, kafamda bir soru belirdi: “Kedi tavşan avlar mı?” Bu soruyu düşünüp yazmaya karar verdiğimde, aslında yalnızca merakımı değil, içinde kaybolduğum bir anı da yeniden hatırladım. Kedi tavşan avlar mı sorusuyla bağlantılı, içimi kıpır kıpır yapan bir hatıra vardı. Bugün, bu yazıyı yazarken, hem bir kedinin hem de bir tavşanın hayatımdaki yeriyle yüzleşiyorum.
Bahar Sabahı ve O An
Baharın o ilk ılık günlerinden biriydi. Kayseri’nin sokakları, o kadar sessizdi ki, rüzgarın hafif esintisi bile kulağımda yankı yapıyordu. Bir sabah, evimizin önündeki bahçede annem, eski köpeklerinden biriyle dolaşırken bir şey fark etti. Bir tavşan, köyün biraz dışında, bahçeye doğru yaklaşmıştı. Annemin “Hadi, hadi, hemen uzaklaştır, tavşanı yakalamadan” diye seslendiğini hatırlıyorum. Ama ben, ne yazık ki, sadece izlemekle yetindim. Bu, çocukken biraz daha basit bir tavşan ve kedi ilişkisiydi.
Günler geçtikçe, bir kedimiz vardı. Yaşadığım bu evde, onunla aynı evde büyüdüm. Zeytin. Biraz tuhaf ama tam da neşeli, pürüzlü, ilginç bir kedi… O kadar da tatlıydı ki, beni bazen o kadar güldürürdü ki, en kötü günümde bile yüzümde bir gülümseme bırakırdı. Ama kedilerin doğasında avcı ruhu vardır, değil mi? Zeytin’in hareketlerini izlerken, aklıma sürekli bir soru düşerdi: “Kedi tavşan avlar mı?”
Zeytin’in Bir Günkü Avı
Zeytin, tam bir avcıydı. Yavaşça yaklaşıp hiç ses çıkarmadan, bir fareyi ya da kuşu avlayabilirdi. Fakat tavşanlar? Bir tavşanın kolay bir hedef olup olmadığını tam olarak kestiremiyordum. O gün Zeytin’in bakışlarında bir farklılık hissettim. Hızla, tavşanımızın olduğu bahçeye doğru ilerliyordu. Şaşkınlıkla, Zeytin’in ne yapmaya çalıştığını anlamaya çalışıyordum. “Kedi tavşan avlar mı?” diye bir kez daha sordum ama bir yandan da kalbimde bu sahneye dair bir heyecan oluştu.
Zeytin, o gün tavşanı avlamaya çalışmadı. Bir noktada, tavşan ona bakıp kaçmaya başladı. Zeytin onu kovaladı ama çok da ısrarcı olmadı. O an, gözlerimde bir hayal kırıklığı belirdi. Beni umutsuz bir şekilde bekleyen soruya, yani “Kedi tavşan avlar mı?”ya cevap bulamadım. Ama içimde başka bir şey doğmuştu: Belki Zeytin bir kedinin doğasında olan avcı içgüdüsünü tam anlamıyla yaşamak istemiyordu. Belki de tavşanın tatlı, zarif hali ona yaklaşıp dokunulacak bir şey gibi geliyordu. Kim bilir?
Zeytin ve Tavşan: Kaderin Buluşması
O anı düşündükçe, Zeytin’in tavşana yaklaşırkenki tavırlarını hatırlıyorum. O kadar sakin, o kadar zarifti ki… Sanki biriyle dost olacak gibiydi. İçimde, “Gerçekten kedi tavşan avlar mı?” sorusu daha da büyüdü. Zeytin’in doğal avcılığı, tavşanın sakinliğine ve huzuruna karşı koyamıyordu. Bir bakıma, Zeytin de tıpkı insanlar gibi, içindeki hayvanı ne zaman serbest bırakacağını, ne zaman kalp sesini dinleyeceğini seçiyordu.
Zeytin, kedinin doğasında olan avcılığı bir kenara bırakıp, tavşana zarar vermedi. Zeytin’in o an tavşana bakış açısında bir anlam aradım: Belki de doğanın herkese farklı bir yolu vardır. Kedi ve tavşan, farklı doğalarıyla birbirlerine zarar vermek zorunda değillerdi. Hatta, belki de bu yaşadığımız dünya, bir tavşanın saf ve sevimli doğasıyla, bir kedinin sessiz avcılığını bir arada kabul edebilirdi.
Hayal Kırıklığı ve Umut
Zeytin tavşanı yakalamadığı için hayal kırıklığına uğramıştım. Ama bir yandan da Zeytin’in tavşanla hiç kavga etmeden, ona zarar vermeden, yalnızca izlediğini görmek bambaşka bir anlam taşımaya başladı. Aslında belki de kedi tavşan avlamazdı, çünkü bazen hayvanlar da insanların ruhu gibi kararlarını bilinçli alabilirlerdi. Zeytin’in tavşana yaklaşırkenki sakinliği bana, “Bazen avcı da olabiliriz, bazen de koruyucu,” dedi. İçimdeki umut işte tam bu noktada doğdu.
Ve o gün Zeytin tavşanı avlamadı. Ama bana, belki de kedi tavşan avlamaz mı sorusunun cevabını verdi. Gerçekten avlamak zorunda değildi. Bazen sadece sessizce izlemek, farklı bir bakış açısıyla dünyayı görmek de yeterli olurdu.
Sonuç: Doğanın Dengesinde Bir Sorun Yok
O gün Zeytin’in tavşanı izlerken, insan olmanın ne kadar karmaşık bir şey olduğunu bir kez daha anladım. Kedi tavşan avlar mı? Bu, basit bir soru gibi görünebilir ama hayvanların dünyasında bile bazen cevapsız kalan birçok şey var. Zeytin’in tavşana zarar vermemesi bana bir şey öğretti: Belki bazen, doğanın en temel içgüdülerine bile bir alternatif vardır. Avcı ve av, birbirine zarar vermek zorunda değildir. Ve belki de, bu soruya net bir yanıt aramak yerine, hayatta kalmanın ve yaşamanın doğal dengesine güvenmek en doğrusu.